پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در مستندی به نام کارت دعوت از اولین مواجهه فرزندان و خانواده شهدای محافظ‌های حاج قاسم سلیمانی با محل شهادت آن‌ها روایت می شود. مستندی که در ما نوعی حس مذهبی و مناسکی عاشورا و مواجهه با گودال قتلگاه و داغ درد زینب و آب شدن چند روزه رقیه دردانه امام حسین را بر می انگیزاند و در کنار آن ، با تقویت احساس همدلی با خانواده شهدا و فرزندانشان، وجدان مان را منقلب می سازد. حسی که با اشک و بغض فروکش نمی کند و باید به خدا پناه برد از درد مصیبت .درد ساکت نشده ای حتی با گذشت چهار سال. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللهِ وَعَلَی الْاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِکَ ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین .

شاید حق هم باشد که وقتی جلوی حرم حضرت عباس، در رثای حضرت رقیه شعر بگویید، هرگز فراموش نشوید. شاید با برخی رفتارها و اقدامات بتوان پله های معنویت و قرب را دو تا یکی کرد.مرحوم میرزا علی‌اکبرخان خرم قزوینی شاعر اهل بیت و خادم حسینی و سراینده شعر" ای باوفا رقیه" گویا چنین حکایتی دارد. این فرهیخته گرامی که از یادگاران نسل کهن و از آخرین بازماندگان مکتب موسیقی و شعر آئینی قزوین به شمار می‌رفت،در 29 مهرماه 1401 در سن 76 سالگی، درگذشت و در شاهزاده حسین قزوین در قبرستان عمومی بهشت حسینی ، به خاک سپرده شد.